Απολογούμαι στους ακροατές του Άστρα που άμαν μιλώ για τα βάσανα του κόσμου τρεμουλιάζει η φωνή μου σαν να τζ̆αι καταπίννω βόρτακους. Να μιλάς για τον Μοχάμετ Ναγιέμ που ψάχνει την σύντροφον του την Σάμια που τα χτες που δεν εστράφην που την δουλειάν, που δεν εβρέθην το πτώμαν της μες τα ποκαϊδκια του εργοστασίου που εργάζεται τζ̆αι που δεν εβρέθην ακόμα σε κανέναν νοσοκομείον της Ντακα της Μπαγκλαντές εν για τα βάσανα ολόκληρης της εργατικής τάξης που μιλάς.
Όποια τζ̆αι να είναι η τάξη σου προσωπικά, άμαν εγεννήθης τζ̆αι αναγιώθης σε εργατικήν οικογένειαν, η καρκιά σου, η ψυσ̆ιή σου, άμαν δεν είσαι ανώμαλος ταξικός αποστάτης, πάλλουνται με την καρκιάν των ανθρώπων που σε γεννήσαν, των ανθρώπων που σ΄αγαπήσαν τζ̆ι αγάπησες, των ανθρώπων που σε κάμαν άνθρωπον. Η Σάμια που εκμεταλλεύτηκεν μέχρι θανάτου κάποιος αχόρταος εργοδότης θα μπορούσεν να ήταν μάνα μου, αρφή μου συντρόφισσα μου εμέναν. Τα βάσανα του εργαζόμενου κόσμου εν τα βάσανα ούλλου του κόσμου που δεν μετρά την ανθρωπιάν με το κέρδος.
Στην εκπομπήν του Άστρα σήμερα εμιλήσαμεν για την πονεμένην ιστορίαν “ρουχισμός”. Γόρασε τζ̆αι πέταξε να δείξεις πως υπάρχεις, να κινήσεις την μηχανήν του κέρδους, να κινήσεις το καταστροφικόν σύστημαν που στήσαν τζ̆αι μασά ανθρώπους, που μασά την φύσην, που ξιμαρίζει τον κόσμον. Με ενδιαφέρει με τί βάσανον εν ποτισμένον το ρούχον πον να βάλω πας το σώμαν μου, με τί δέρμαν εν καμωμένον το παπούτσιν που ννα φορήσω. Με ενδιαφέρει πόθθεν έρκεται τζ̆αι τί ξιμαρισ̆ιάν εκτός που τα βάσανα άφησεν πίσω του.
Υπήρξαν εποχές που η ομορκιά του ρούχου ήταν το στοιχείον απελευθέρωσης του ανθρώπου τζ̆αι της κατάργησης της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπον. Η Βαρβάρα Στεπάνοβα δεν είναι για μέναν έμπνευση επειδή την αντιγράψαν οι σχεδιαστές διαφόρων γνωστών αθλητικών μάρκων. Εν έμπνευση τζ̆αι διαχρονική ομορκιά όπως διαχρονικά όμορφη εν η ελευθερία του εργάτη.
Έβρετε την εκπομπήν για τον ρουχισμόν στα ηχητικά ΕΔΩ
